Dag 12 t/m 15

12e dag 7 oktober, Zondag.

S ochtends wakker geworden met hele erge hoofdpijn. Dus na ons klaar gemaakt te hebben en alle spullen weer ingepakt te hebben opzoek gegaan naar een dokter. Maar het was natuurlijk zondag dus de dokterspraktijk was dicht. Getwijfeld wat we toen zouden gaan doen want Maus wou graag nog naar de Golden Bay. Maar dat was de verkeerde kant op want de andere kant op zat waarschijnlijk wel een ziekenhuis die wel los zou zijn. Toch eigenwijs en naar een paar aspirientjes richting Golden Bay gereden.

MAUS
Wat heb ik toch met het getal 24, Hmm. Is even denken, ten eerste Susan is de 24ste jarig. Reed ik de 24ste op Susan haar verjaardag even snel naar huis, omdat ik mijn portemonnee was vergeten.
En ja hoor staat Ome Agent daar met zijn lazer gun, en ja weer het getal 24. Niet omdat ik 24 reed maar omdat ik dit keer 24 te hard ging. Was dit het maar! Reed ik vandaag richting de Golden Bay om hier naar een mooi strand te gaan. Zitten wij lekker te babbelen en rijden zonder het in de gaten te hebben een 50 km zone in (Alle wegen zijn hier 100 tenzij het is aan gegeven). Ja hoor, met dat ik een politie agent zie staan langs de kant van de weg, flippert hij met zijn sirene lichten naar mij.
Ik keek naar mijn km teller, natuurlijk te hard.
Zo snel mogelijk gestopt, net als of gedaan dat Suus reed, maar ja Ome Agent is ook niet van gister en had mij wel herkend aan mijn mooie NZ muts en zonnebril. Krijg ik de vraag; Enig idee hoe hard je hier mag rijden? Ja dat wist ik wel 50 km/u. Ome Agent; en enig idee hoe hard u reed?
Hmmm 70 a 75? Enu ik mag niet eens rijden in NZ dat niet te vergeten(niet hardop gezegd).
Mijn rijbewijs gegeven en kreeg een bekeuring omdat ik, ja ja, 24 km te hard reed. Pff dat is een leuke 170 dollar wel te verstaan. Gelukkig geen bekeuring gekregen dat ik niet mag rijden, heeft hij ook niks over gezegd en mocht gewoon verder rijden.

SUUS WEER
Hebben wij weer. Ondertussen aan de Mnr. de agent gevraagd waar we het beste heen konden omdat we geen dokter konden vinden. Hij zei dat we het beste naar Nelson konden gaan naar het ziekenhuis. Stiekem wisten wij dat wel, alleen omdat Maus zo graag nog naar Golden Bay wou . Zei ik dat we dat beter eerst dan even konden doen, omdat we daar anders niet meer terug kwamen als we naar Nelson reden. Uiteindelijk was het dus beter geweest dat we in 1 keer doorreden naar Nelson haha. Ik hield het ook niet met mijn hoofdpijn en zijn daarna ook direct naar het ziekenhuis gereden wat nog wel 3 kwartier duurde. Bij ziekenhuis aan gekomen bij spoedgevallen hebben ze ons door gestuurd naar een dokter die wel open was. Dat was in de zelfde straat en 1 min verder op. Daar gegevens in gevuld en gewacht. Eerst werd ik onderzocht door een assistent en die dacht dat het migraine was. Wel raar want dat heb ik nog nooit gehad. Maar goed moest ook nog door de dokter onderzocht worden leek haar verstandig. Weer even gewacht en daarna door de dokter onderzocht. Hij zei dat het geen migraine was maar een verrekt spiertje in mij nek. Ja knap he ook erg moeilijk om te geloven maar het klopt. Het doet zeer net iets boven me nek aan de rechterkant en blijkbaar maakt dat mijn hoofdpijn. Medicijnen gekregen of nou ja betaald. Want moest natuurlijk overal voor betalen maar dat sturen we wel weer door naar verzekering.

Deze dag zelf weinig gedaan. Vanaf Nelson doorgereden naar Picton en daar een Hostel op gezocht en op bed gelegen. Maurice heeft ongeveer de hele middag Fifa gespeeld en ik geslapen en tv gekeken. Rond het avondeten werd het iets beter en gingen we naar de supermarkt eten halen. Ik had weinig honger maar moest toch wat eten. Soep gehaald en toetje. En nog wat andere boodschapjes. Weer terug gegaan en soep warm gemaakt en lekker gegeten.
Verder s avonds weer op bed gelegen en mama later op de avond nog gebeld hoe het ging. Op dat moment ging het vrij goed alleen s nachts weer wakker geworden van de erge hoofdpijn.

13e dag 8 oktober.

S ochtends konden we gratis ontbijt ophalen. Gedaan maar stelde weinig wat voor maar het was gratis en lekker. Daar gaat het uiteindelijk om. Hoofdpijn was gelukkig minder maar mijn maag kon slecht tegen de medicijnen. Ze zeiden al dat ik bij 1 tablet elke keer wel moet eten dat deed ik ook wel.

Rond 10 uur vertrokken naar de auto verhuur waar wij de auto moeten inleveren als wij de overtocht maken van Picton naar Wellington. Gevraagd als we eerder over konden dan 11 oktober. Dat kon gelukkig. Dus naar de informatie center geweest en voor morgen 9 oktober de overtocht geboekt.
Ook meteen weer een accommodatie voor in Picton geboekt. Een andere als vannacht want dat bed was erg slecht en internet die we gratis hadden, hadden we geen bereik mee. Na het nieuwe hostel geboekt te hebben even gekeken hoe het eruit zag en de koffer er in gelegd. Het regende erg dus mooi weer hadden we niet. Zijn de auto weer in gestapt en wouden de Queen Charlotte Drive rijden. Veel bochten en bergen. Mijn maag hield het niet en ik werd steeds meer misselijk. Op een gegeven moment maar opgegeven en weer terug gereden naar het hostel. Hele middag geslapen en Maurice heeft weer Fifa gespeeld. Blijkbaar verveeld het hem nooit haha. Gelukkig maar.

Geen hele super spannende dagen he. Rond 5 uur werd ik wakker en ging het al een stuk beter. Eten gemaakt ( pannenkoeken ) en in onze slaapkamer opgegeten. Een dvd vanuit het hostel gepakt en die bekeken. Ook hadden we bij deze hostel een Hot Tub. S avonds rond 8 uur nog even in geweest even lekker ontspannen en daarna weer terug naar de slaapkamer. Gedoucht en weer op bed gelegen. Vroeg gaan slapen en wekker gezet voor de volgende dag.

14e dag 9 oktober

Om kwart over 9 moesten we weg vanuit het hostel om op tijd te komen bij de boot. Gisteren hadden we alle koffers al helemaal prop vol gemaakt met alle spullen want de auto ging niet mee aan boord. Dus dat was wel even spannend als alles wel ging passen. Het paste maar we moeten wel wat lozen voor de terug weg want onze hand bagage was nu wel erg veel.

Snel bij de keuken een broodje gesmeerd en naar de boot gegaan. Auto ingeleverd en ons ingecheckt voor de boot. Koffer konden we gelukkig inleveren en die ging met een band de boot in. Rond 10 uur mochten we de boot in en hebben een mooi plekje gezocht. 3 uur lang op de boot gezeten en af en toe naar het voordek gelopen om wat foto's te maken. Gelukkig was ik nu niet zo misselijk want de boot ging behoorlijk op een misselijk makende manier op en neer. Me hoofdpijn was stuk minder en misselijkheid gelukkig ook. Als ik maar genoeg at terwijl ik de medicijnen slikte.

Rond 2 uur waren we met koffers en al bij de incheckbalie voor onze volgende huurauto. Alles geregeld en naar buiten gelopen naar onze Mazda 3 uit 2011. Weer lekker luxe iets meer kofferbak ruimte wat stuk makkelijker is. Wel weer wennen met rijden en alle knopjes. De auto ingepakt en ik ben eerst maar gaan rijden. Wauw! Wat is Wellington groot en druk. Weer een nachtmerrie om te rijden maar het ging wel goed. Eerst naar een i site informatie center geweest voor een accommodatie. Wellington is ook nog is een stuk duurder. Naar onze accommodatie gereden en alles even bekeken. Erg oud en niet zo heel schoon. Gelukkig de slaapkamer was wel redelijk alleen het bed stond onder het raam wat heeeel erg tochtte. Vieze man bij de receptie bah maar goed was maar voor een nacht dus dat scheelde. Even een supermarkt op gezocht op te TomTom en er heen gereden. Maus reed nu want ik had het geduld niet. Boodschappen gedaan en weer terug gegaan. Wellington was niet echt wat voor ons. Dat wisten we wel zeker! S avonds soep klaar gemaakt met stokbrood en kruidenboter. Was lekker alleen we hadden soort van soepgroenten gevonden en door de soep heen gedaan. Geen succes want dat moest blijkbaar later wel een uur koken ofso haha. Geen geduld he.
S avonds op onze slaapkamer ons vermaakt met film kijken en spelletjes. Lekker gaan slapen en volgende dag richting Tongariro National Park.

15e dag 10 oktober.

Rond 8 uur ging de wekker en ons klaar gemaakt. Alles weer ingepakt en richting Tongariro National Park gereden. Een rit van 4 uur. Ik heb het eerste stuk gereden en daarna Maurice. Snelweg.. na 2 weken wisten we nog steeds niet als we nou helemaal links moeten rijden en dat dan de sloomste baan is of helemaal rechts zoals in Nederland. Want elke auto doet weer wat anders. Na vandaag weten we het zeker. Op de snelweg moet je helemaal links rijden en rechts inhalen.

Rond half 1 waren we in Okahune, vlakbij het national park. Vanaf hier wisten we niet meer waar we heen moesten en waar we wouden slapen. Daar naar het informatie center gegaan en gevraagd hoe en wat. Niks geboekt verder en eerst in Okahune een berg opgereden. Daar naar een waterval gekeken en helemaal naar boven gereden naar een berg wat een vulkaan moest zijn alleen waren ze er wel aan het skiën. Leuk gezicht!

Weer naar het informatie center gereden en via hun een accommodatie geboekt vlakbij het national park. We slapen in een Cabine, waar een stapelbed staat met onderaan 2 persoons en boven 1 persoons en verder zit er niks in. Gelukkig wel een verwarming. Het is gewoon een apart hokje buiten. Daar heen gereden dat was ongeveer nog een half uurtje. Ingecheckt en onze kamer bekeken. Daarna daar ook naar een berg gereden en daar vlakbij even geïnformeerd hoe duur het was om alles te huren om te kunnen skiën. Het leek ons wel wat en hebben alles gehuurd voor morgen om te gaan skiën voor een dag. Zit ook 2 uur les bij in dus dat scheeld weer haha.

Weer terug gegaan en avond eten gemaakt en gegeten. Zitten nu in een Launch room met een tv en internet. Zo weer terug naar onze Cabin en Mama's nog even bellen.

Leuke reacties van jullie allemaal op ons verhaaltje van 6 oktober:):)